विठ्ठलाच्या भेटी ज्ञानदेव आले |
उभा-ऊभी भेटले एकमेका ||
म्हणे बैस ज्ञाना,एकटाची आला |
माझा वैष्णवमेळा राहिला की ||
सांगे ज्ञानदेव,देवा घात मोठा झाला |
जीवितासी भ्याला ,वैष्णवजन ||
आली महामारी चहूकडे फार |
थांबला व्यवहार जागोजागी ||
बोले पांडूरंग ऊसासा सोडून |
संकटाची चाहूल लागली होती ||
झाले बहू साल नासोनिया भीमा |
नाही स्नानसंध्या तयापासूनी ||
पंढरीचे वारे दुषित ते झाले |
श्वास माझे कोंडले वेळोवेळी ||
सांगे ज्ञानदेव जाता-येता वाटे |
काही वृक्षराई कोठे दिसेची ना ||
जाता परतून दुष्काळ ,येतो महापूर |
आता रोगराई संचार करितसे ||
पुसे रखुमावर दाव मज ज्ञानेश्वरी |
तुक्याच्या घरी विसरली गा ||
सर्व घेउनी विष्णुदास,देहुचा तो वाणी |
रानोमाळी वृक्षा पाणी पाजीतसे||
नगरेची रचावी , जलाशये निर्मावी |
महावने लावावी | नानाविध ||
कवी : आकाश सुरेश शिंदे
Nice👌👌
उत्तर द्याहटवाधन्यवाद.
हटवाSuperb👌👌👌🚩
उत्तर द्याहटवाधन्यवाद.
हटवा